" Ὄτε κατῆλθες πρός τόν θάνατον, ἡ ζωή ἡ ἀθάνατος τότε τόν ἄδην ἐνέκρωσας, τή ἀστραπή τῆς Θεότητος... "
.
Τό πρωί τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, τελεῖται στίς Ἐκκλησίες μας, ἡ Ἀκολουθία τῶν Ὡρῶν και τοῦ Ἑσπερινοῦ της Ἀποκαθηλώσεως, ὅπου τό
Ἅγιο καί Ζωοποιό Σῶμα
τοῦ
Κυρίου
μᾶς ἐναποτίθεται στό κουβούκλιο τοῦ Ἐπιταφίου, πρός προσκύνηση τῶν πιστῶν.
Τό βράδυ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς
(Μέγα Σάββατο), ἑορτάζουμε
"τήν Θεοσωμόν ταφήν καί τήν εἰς ἅδου κάθοδον" τοῦ Κυρίου. Ἡ Ἐκκλησία διά τῆς ὑμνωδίας της, ἐκφράζει τήν ἔκπληξη τῆς μπροστά στό παράδοξό της ταφῆς τοῦ Θεοῦ καί
ταυτόχρονα την βεβαιότητά της, πώς "τοῦτο
Σάββατον ἔστι ό ὑπερευλογημένον, ἐν ὤ Χριστός ἀφυπνώσας ἀναστήσεται τριήμερος".
Σήμερα ψάλλονται τά Ἐγκώμια,
δηλαδή σύντομα τροπάρια πού ἐξιστοροῦν τά Πάθη τοῦ Κυρίου, εξυμνούν την ταφή
Του και διασαλπίζουν τή νίκη Τοῦ κατά τοῦ θανάτου.
Πρός τό τέλος τοῦ Ὄρθρου
γίνεται καί ἡ περιφορά τοῦ Ἐπιταφίου γύρω ἀπό τούς δρόμους τῆς Ἐνορίας.
