Ιερά Μητρόπολης Πατρών Θρησκευτική Πανήγυρις Αγίου Διονυσίου Αεροπαγίτου .

 

 

 Ἡ Κωνσταντινούπολη εἶναι στό νοῦ καί στήν καρδιά μας...»

(Ἑξῆντα πέντε χρόνια μετά τήν καταστροφή)

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν

κ.κ. Χρυσοστόμου.

 

            Ἦταν ἡ φρικτή νύκτα τῆς 6-7 Σεπτεμβρίου 1955, ὃταν τά μανιασμένα τουρκικά στίφη, ἐπεδόθησαν σέ καταστροφές Ναῶν, οἰκιῶν, καταστημάτων, Σχολείων, κοιμητηρίων, μαρτύρια καί φόνους Κληρικῶν σέ βιασμούς γυναικῶν καί γενικῶς κακοπάθειες καί διωγμούς Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν.

            Ἐπειδή πρέπει  νά θυμώμαστε τίς ματωμένες σελίδες τῆς ἱστορίας μας, τίς ἀδικίες καί βαρβαρότητες εἰς βάρος τοῦ Ἒθνους μας καί νά γνωρίζουν τά παιδιά μας τούς ποταμούς τῶν αἱμάτων καί τίς θυσίες τῶν Ἑλλήνων, ἐν προκειμένῳ στήν Κωνσταντινούπολη, χαράσσομε αὐτές τίς  γραμμές ὡς χρέος τιμῆς καί μνήμης πρός τούς ἀδελφούς μας, πού εἲτε ἒχασαν τή ζωή τους κατ’ ἐκείνη τή νύχτα, εἲτε εἶδαν τίς περιουσίες τους νά καταστρέφωνται, εἲτε τίς Ἐκκλησίες τους νά βεβηλώνονται, εἲτε πῆραν τό δρόμο τῆς ξενητειᾶς καί τῆς προσφυγιᾶς, ὃπως δυστυχῶς συνέβη μέ τούς Ἓλληνες τῶν ἀλησμόνητων Πατρίδων.

            Τά γεγονότα πυροδοτήθηκαν ἀπό τήν Κυβέρνηση τῆς Τουρκίας, ἡ ὁποία ἂφησε νά διαρρεύσουν ψεύτικες πληροφορίες, ὃτι οἱ Ἓλληνες ἐβομβάρδισαν στή Θεσσαλονίκη τό σπίτι στό ὁποῖο ἐγεννήθη ὁ Κεμάλ Ἀτατούρκ.

            Τόν ἐκρηκτικό μηχανισμό, ἀπό τόν ὁποῖο μόνο τζάμια κατεστράφησαν, εἶχε τοποθετήσει ἐπίτηδες Τοῦρκος κλητῆρας, ὁ ὁποῖος ὁμολόγησε τήν πράξη του μετά τήν σύλληψή του.

            Ἡ ἐπίθεση ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἦτο προμελετημένη καί καλά προετοιμασμένη.

            Ἐμεῖς σήμερα, κάνομε μνημόσυνο σέ ἐκείνους πού χάθηκαν κατά τήν μαύρη ἐκείνη νύχτα, ἀλλά καί σέ ὃλους ὃσοι κατά τό διάβα τοῦ χρόνου μετά ταῦτα ὑπέστησαν ποικίλες διώξεις καί εὐτελισμούς στήν πάλαι ποτέ Βασιλεύουσα Πόλη καί ἀλλοῦ.

            Ἡ 6^η πρός 7^η Σεπτεμβρίου 1955, προσθέτει ἓνα ἀκόμα ἀποδεικτικό στοιχεῖο, γιά τήν φρικτή καί βάρβαρη ποιότητα καί συμπεριφορά τῶν Τούρκων. Ἓνας ὂχλος ἀπό χιλιάδες ἀνθρώπους  τοῦ ὑποκόσμου ἐφοδιασμένων μέ ξύλα, ρόπαλα καί μαχαίρια ξεχύθηκε στούς δρόμους, καταστρέφοντας, λεηλατώντας καί καίγοντας Ἐκκλησίες, καταστήματα τῶν Ρωμηῶν, βιάζοντας Ἑλληνίδες καί  πράττοντας ἂλλα φρικτά ἐγκλήματα. Ὁ θλιβερός ἀπολογισμός γεμίζει μέ φρίκη τήν καρδιά μας.

            26 Ἑλληνικά Σχολεῖα καταστρέφονται ὁλοσχερῶς. Οἱ περίπυστες Σχολές, ἡ Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης, ἡ Μαράσλειος, ἡ Μεγάλη τοῦ Γένους Σχολή, τό Ζάππειο πλήττονται ἀπό τή μανία τοῦ βαρβάρου καί ἀπολιτίστου ὂχλου.

            4.340 καταστήματα Ἑλλήνων καταστρέφονται.

            2600 σπίτια λεηλατοῦνται καί παραδίδονται στήν φωτιά.  

            Ἐπίσης καταστρέφονται 21 Ἑλληνικά ἐργοστάσια καί πάνω ἀπό 100 Ἑλληνικά ἐστιατόρια δέχονται τά καταστροφικά χτυπήματα τοῦ μανιασμένου καί ἀπολιτίστου ὂχλου.

            Βεβηλώνονται οἱ τάφοι τῶν ἀοιδίμων Πατριαρχῶν καί τῶν Εὐεργετῶν τοῦ Γένους. Πετοῦν τά ὀστᾶ στούς δρόμους, σπᾶνε τούς σταυρούς καί ξεθάπτουν λείψανα ἀπό τό Ἑλληνικό κοιμητήριο πετώντας τα στούς δρόμους.

            73 Ἐκκλησίες ἀπό τίς 85 τῆς πόλεως ὑπέστησαν τεράστιες ζημιές. Ἀπ’ αὐτές οἱ 25 ἐπυρπολήθησαν. Ἀπό τότε ἂρχισε ἡ φθίνουσα πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Πόλεως.

            Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, φέροντας τῆς ὀδύνης τόν σταυρό, προσπαθεῖ νά ἐμψυχώσῃ τούς ἐναπομείναντες Ἓλληνες.

            Φωτογραφίες τῆς ἐποχῆς παρουσιάζουν τόν πρῶτον τοῦ Γένους, ἀείμνηστο Ἀθηναγόρα, νά βρίσκεται θλιμμένος ἀνάμεσα στά ἀποκαΐδια.

            Ἡ Τουρκία οὐδέποτε παραδέχθηκε ἐπίσημα τίς καταστροφές, ἀποδίδοντάς τες σέ φανατικούς ἐθνικιστές, οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦσαν γιά τό θέμα τῆς Κύπρου.

            Τά στοιχεῖα τῆς καταστροφῆς λεπτομερῶς δύναται νά εὓρῃ εὒκολα ὁποιοσδήποτε. Ἐμεῖς ἐνδεικτικῶς ἀναφέραμε κάποια ἀπ’ αὐτά.

            Μέσα ἀπό τήν ἀναφορά μας αὐτή ἐπιθυμοῦμε νά ρίξωμε θυμίαμα στό βωμό τῆς θυσίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Πόλεως, νά κρατήσωμε καθάρια τήν μνήμη, νά μιλήσωμε στά  παιδιά μας, πού ἒχουν ἂγνοια τῶν γεγονότων, γιά τήν καταστροφή. Νά ποῦμε γιά μιά ἀκόμη φορά, ὃτι δέν λησμονοῦμε τίς ἁγιασμένες γαῖες καί τά αἱματοπισμένα χώματα, οὒτε τά ποικίλα βάσανα, τούς διωγμούς καί τούς θανάτους τῶν πατέρων μας καί ἀδελφῶν μας στήν Πόλη, στήν Σμύρνη καί ὃπου ἀλλοῦ.

            Ἐπιθυμοῦμε μέσα ἀπό τίς γραμμές αὐτές, νά τονίσωμε γιά μιά ἀκόμα φορά, ὃτι στήν Κωνσταντινούπολη, στό ἀειλαμπές Φανάρι,  παρά τίς κατά καιρούς ὀδύνες καί τά φρικτά μαρτύρια, μένουν σταθεροί, φύλακες καί φρυκτωροί τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων, οἱ ὀλίγοι πλήν ὃμως τόσοι πολλοί καί μεγάλοι, οἱ ἥρωες τῆς Ρωμηοσύνης, τούς ὁποίους πολλές φορές κάποιοι ἀδυνατοῦν νά κατανοήσουν. Μένουν ἐκεῖ γιά τούς Πατέρες μας, γιά μᾶς, γιά τά παιδιά μας, γιά τήν Ὀρθοδοξία, γιά τήν Ἑλλάδα, γιά τόν κόσμον ὃλο. Μένουν ἐκεῖ, γιατί αὐτό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο ἒχουν ταυτίσει μέ τήν δική τους ζωή. Μένουν ἐκεῖ ὁ Πατριάρχης  καί οἱ σύν Αὐτῷ Κληρικοί καί Λαϊκοί, οἱ ἣρωες Ἓλληνες τῆς Πόλεως. Ἀντέχουν θυσιαστικά, ἀποφασισμένοι νά φθάσουν μέχρι τό τέρμα τῆς ὁδοῦ, προκειμένου νά λάβουν τόν ἀμαράντινο παρά Θεοῦ στέφανον, ἑπόμενοι ταῖς θυσίαις τῶν ἡρώων καί μαρτύρων τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος μας.

            Ἐμεῖς ἆρα γε μένομε προσηλωμένοι στίς αἱματωμένες μνῆμες καί μελετοῦμε τίς μαρτυρικές σελίδες τῆς Ρωμηοσύνης, ἢ μήπως τό ποτάμι τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς παραχαράξεως τῆς ἱστορίας μᾶς παρέσυρε;

            Ἀλλ’ ὂχι ὑπάρχουν οἱ Ἓλληνες, ὑπάρχουν οἱ γενναῖοι, ὑπάρχουν οἱ εὐγνώμονες ἒκγονοι, ὑπάρχουν οἱ ἀποφασισμένοι νά ἀκολουθήσουν τήν ὁδό τήν στενή καί τεθλιμμένη, ἐάν δέ καί χρειασθῇ τήν αἱματωμένη θυσιαστική πορεία γιά τήν Πίστη καί τό Γένος.

            Αὐτή ἦταν ἡ μοίρα μας πάντοτε. Οἱ διωγμοί, οἱ ἀγῶνες, τά ἰκριώματα καί οἱ σταυροί πού ὓφαναν τόν μανδύα τῆς δόξης καί ἒστησαν τρόπαια νίκης καί Ἀναστάσεως.

            Ἡ Κωνσταντινούπολη εἶναι ἐκεῖ, εἶναι ἐδῶ, εἶναι παντοῦ, εἶναι στήν καρδιά μας. Ἡ Κωνσταντινούπολη  εἶναι τό αἷμα μας καί ἡ πνοή μας.

            Δεῦτε καί ἐκ τῆς λήθης ἐγερθῶμεν...Δεῦτε τῶν Ἑλλήνων οἱ παῖδες τούς μάρτυρες τιμήσωμεν. Δεῦτε τῶν δεδιωγμένων οἱ ἒκγονοι ἐν τῇ πόλει τοῦ Κωνσταντίνου  δράμετε καί φόρον τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης ἀποτίσατε.

            Ἀδελφοί μου, οἱ στίχοι τοῦ Κύπριου ποιητή Βασιλείου Μιχαηλίδη ἀντηχοῦν ἒντονα στά αὐτιά μας καί συγκλονίζουν τό εἶναι μας:

«Ἡ Ρωμιοσύνη ἔν φυλὴ

συνόκαιρη τοῦ κόσμου,

κανένας δὲν εὑρέθηκε

γιὰ νὰ τὴν ἐξαλείψῃ

κανένας , γιατὶ σκέπει την

‘πὸ τἅψη ὁ Θεός μου.

Ἡ Ρωμιοσύνη θὰ χαθῇ,

ὅντας ὁ κόσμος λείψει.»

 Ενοριακό Έντυπο Σεπτεμβρίου 2020.

 

 Ἐγκαίνια Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Θεοδώρων Φωσταίνης Πατρῶν.

 Μέ λαμπρότητα ἐτελέσθησαν ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου τά Ἐγκαίνια τοῦ περικαλλοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Θεοδώρων Φωσταίνης Πατρῶν.

     Ὁ Ναός ἀνηγέρθη στόν τόπο, ὃπου εὑρίσκετο ὁ προηγούμενος Ναός, ὁ ὁποῖος κατεστράφη ὁλοσχερῶς, ἀπό τόν μεγάλο σεισμό τῆς 8^ης Ἰουνίου 2008.

     Ἀπό τήν ἂλλη κιόλας ἡμέρα, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν, συντόνισε τίς ἐργασίες μέ τήν ἀμέριστη συμπαράσταση τοῦ Ἱερέως τῆς Ἐνορίας π. Γεωργίου Κλουκινιώτη, τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἐπιτρόπων καί ὃλων τῶν κατοίκων τοῦ χωριοῦ, ὣστε νά γίνουν τά σχέδια τοῦ νέου Ναοῦ, νά ἐγκριθοῦν ἀπό τίς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες καί νά συνεχισθοῦν οἱ ἐργασίες ἀνεγέρσεως καί ἀποπερατώσεως τοῦ περικαλλοῦς νέου Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Θεοδώρων.

          Ἡ ἡμέρα τῶν Ἐγκαινίων ἦτο συγκινησιακά καί συναισθηματικά φορτισμένη, διότι τόσον ὁ Ἱερέας, ὃσον καί οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ ἒβλεπαν  τούς κόπους τους, τήν πίστη καί τήν ὑπομονή τους, ἀλλά καί τήν ὐπακοή καί ἀρίστη συνεργασία μέ τόν Μητροπολίτη νά στέφωνται ἀπό τόν Θεό.

          Τήν παραμονή τῶν Ἐγκαινίων, 21.8.2020, ὁ Σεβασμιώτατος «κατέθεσε» τά Ἱερά Λείψανα τῶν ἀγίων Μαρτύρων στόν Ναό, προέστη τοῦ πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ καί ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο, στό πολυπληθές ἐκκλησίασμα.

          Ἀνήμερα, 22.8.2020, ἐτελέσθησαν ἀπό τόν Σεβασμιώτατο τά ἱερά Ἐγκαίνια μέ τήν συμμετοχή πλήθους εὐσεβοῦς Λαοῦ ἀπό τήν Φώσταινα καί τήν εὐρύτερη περιοχή καί ἐν συνεχείᾳ ἡ πρώτη Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία.

          Ὁ Σεβασμιώτατος ἐξηγοῦσε κατά τήν διάρκεια τῶν ἱερῶν ἐγκαινίων τά τελούμενα καί πρό τῆς Θείας Λειτουργίας ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο, ἀναφερθείς μέ λόγια συγκινητικά  στά «σεισμικά» τοῦ 2008, στίς ἐργώδεις καί πάνω ἀπό τίς δυνάμεις τους προσπάθειες γιά νά ἀνεγερθῇ ὁ θαυμάσιος καί περικαλλής Ναός τῶν Ἁγίων Θεοδώρων, τό κόσμημα αὐτό τοῦ χωριοῦ τους, ἀλλά καί τῆς Μητροπόλεως ἁπάσης.

          Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος ἀπένειμε  στόν Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας π. Γεώργιο Κλουκινιώτη τό ὀφφίκιον τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν, γιά τίς ὑπηρεσίες του στήν Ἐνορία καί γιά τούς πολλούς του κόπους γιά τήν ἀνοικοδόμηση καί ἀποπεράτωση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.

 Πατρῶν Χρυσόστομος: «Τώρα χρειάζεται παρά ποτέ, ἡ φωνή τοῦ Πατροκοσμᾶ...».

Μέ ἐπίκεντρο τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στά Καμίνια Πατρῶν, ἑορτάστηκε ἡ πανσεβάσμια μνήμη τοῦ μεγάλου διδάχου, ἰσαποστόλου καί ἐθνοϊερομάρτυρος Ἁγίου, ὁ ὁποῖος σέ χρόνια δύσκολα γιά τό Γένος, στάθηκε στῦλος ἀκλόνητος, πηγή δυνάμεως, λαμπάδα ἂσβεστη γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα.

Τήν Θεία Λειτουργία ἐτέλεσε καί ὡμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του, μεταξύ τῶν ἂλλων ἀνέφερε τά ἑξῆς:

«...Κρατώντας τό Σταυρό, ὡς ὃπλο ἀήττητο ἒναντι τοῦ διαβόλου καί τῶν φρικτῶν κατακτητῶν, ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, περιόδευσε χῶρες  καί χωριά μέ τήν εὐλογία τοῦ Πατριάρχου, διδάσκοντας τίς ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας, ἐμποδίζοντας τούς ἐξισλαμισμούς, κτίζοντας σχολεῖα, ἀγωνιζόμενος γιά τήν διατήρηση τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας καί τῆς Ἑλληνορθόδοξης παραδόσεως.

Τήν ὁμολογία του καί τήν, μέ παρρησία, μαρτυρία του γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν Ἑλλάδα τήν ἐπεσφράγισε μέ τό μαρτύριό του. Τό αἷμα του ἒγινε ποτάμι καί ἒπνιξε τή σκλαβιά, ἀρδεύοντας τόν τίμιο ἀγρό τῆς Ἐλευθερίας, ὣστε νά ἐξανθίσῃ καί νά χαροποιήσῃ τά βασανισμένα ἐπί τόσους αἰῶνες παιδιά της.

Αὐτοί οἱ πατέρες καί διδάσκαλοι, αὐτοί οἱ ἀγωνιστές, αὐτοί οἱ ἣρωες καί μάρτυρες, αὐτοί οἱ γνήσιοι Ἓλληνες, αὐτοί οἱ βαθειά Ὀρθόδοξοι ποιμένες τῆς Ρωμηοσύνης, ἒσωσαν τό Γένος καί τή φυλή μας.

Σ’ αὐτούς χρωστᾶμε τό ὃτι παραμείναμε Ἓλληνες καί μιλᾶμε τήν γλῶσσα τῶν Πατέρων μας. Σ’ αὐτούς χρωστᾶμε τήν Πίστη μας καί τήν Ἐλευθερία μας.  Καί συντελόντ’ εἰπεῖν, σ’ αὐτούς χρωστᾶμε ὃ,τι εἲμαστε σήμερα.

Σέ χρόνους τωρινούς, δύσκολους καί φρικτούς γιά τήν Πίστη μας καί τήν Πατρίδα μας, πού λυσσαλέα πολεμοῦνται τά ἱερά καί τά ὃσιά μας ἀπό ἐξωτερικούς ἐχθρούς καί ἐσωτερικούς μειοδότες, τέτοιοι κήρυκες διαπρύσιοι μᾶς χρειάζονται, πνευματικοί πυρπολητές τῶν καρδιῶν καί ἐθνεγέρτες, ὣστε νά ἀφυπνισθῇ ὁ Λαός μας καί νά πάρῃ στά χέρια του τίς πνευματικές εὐθύνες ἀγωνιζόμενος γιά τήν πνευματική ἀτίμητη περιουσία του, γιά ὃ,τι παρέλαβε ἀπό τούς μάρτυρες προγόνους του, οἱ ὁποῖοι ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων ἒδωσαν αἷμα καί πνεῦμα γιά τήν Ἐλευθερία καί τίς πανανθρώπινες ἀξίες.

Καθώς ἑτοιμαζόμαστε γιά τούς ἑορτασμούς τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ἡ φωνή τοῦ Πατροκοσμᾶ ἀποκτᾶ ἰδιαίτερη ἀξία καί ἠχεῖ ὡς σάλπιγγα πνευματική γιά τήν συνέχεια τῶν ἀγώνων του γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα, ἢ ἂν θέλετε γιά τήν ἀπαρχή νέων ἀγώνων, ὑπό τήν κραταιά ἰσχύ τοῦ Κυρίου, τήν σκέπη τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τήν δύναμη τοῦ Σταυροῦ πού κρατοῦσε ὡς τρόπαιο νίκης ὁ Πατρο-Κοσμᾶς καί τίς πρεσβεῖες τόσον τοῦ ἰδίου τοῦ λαμπροῦ αὐτοῦ καί μεγάλου ἐθνοϊερομάρτυρος, ὃσο καί ὃλων τῶν ἡρώων καί μαρτύρων ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος.

...Συνέχισε τρισμακάριε πάτερ καί διδάσκαλε, νά κηρύττῃς λαμπρᾶ τῇ φωνῇ σήμερα, τώρα στούς Ἓλληνες, στά πνευματικά σου ἒκγονα. Συνέχισε νά πυρπολῇς καρδιές καί νά ἀφυπνίζῃς συνειδήσεις. Συνέχισε νά σαλπίζῃς με ἦχο δυνατό τήν σωτήρια ἀλήθεια,«Χριστός καί Ἑλλάδα σᾶς χρειάζονται».

Ναί ἀδελφοί μου, «Χριστός καί Ἑλλάδα μᾶς χρειάζονται».

      Ἔτσι, μόνο ἒτσι θά σταθοῦμε στά πόδια μας, θά ἀντιμετωπίσωμε τίς προκλήσεις τῶν προαιωνίων καί νεωτέρων ἐχθρῶν μας, θά σώσωμε τήν πνευματική μας ἰδιοπροσωπία καί θά ἀντέξωμε ὡς Λαός γιά τήν ἓως τῆς

συντελείας τοῦ αἰῶνος πορεία μας

      

 Καί ὃμως Ἐκεῖνος μπορεῖ νά τόν σταματήσῃ...!

 

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν

κ.κ. Χρυσοστόμου.

 

Μετά τό  ἀνοσιούργημα πού  διέπραξε ὁ Πρόεδρος τῆς Τουρκίας μετατρέποντας τήν «Ἁγια Σοφιά» σέ τζαμί,  προχώρησε καί σέ ἂλλη προσβλητική γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τήν παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, ἀπαίσια πράξη, μετατρέποντας καί τήν Μονή τῆς Χώρας, τό περιάκουστο αὐτό μοναστήρι, τήν περίλαμπρη αὐτή Ἐκκλησιά, σέ τζαμί.

Πάνω στό θέμα αὐτό κάνομε τίς ἑξῆς παρατηρήσεις.

1.Δυστυχῶς ἡ Τουρκία δέν μπορεῖ νά κρύψῃ τό πραγματικό της πρόσωπο. Αὐτή ἦτο ἡ ταυτότητά της καί αὐτή εἶναι, ὃπως εἲχαμε τονίσει καί πρίν ἀπό λίγο καιρό, ἐξ’ ἀφορμῆς τῆς μετατροπῆς σέ τζαμί τῆς «Ἀγια Σοφιᾶς». Ἡ ταυτότητα τῆς Τουρκίας εἶναι ἡ βαρβαρότητα καί αὐτή θά τήν ἀκολουθῇ καί στό μέλλον.

          Ὃλες οἱ προκλητικές κινήσεις τῆς Τουρκίας μαρτυροῦν τήν ἀδιαλλαξία της καί τήν ἀδυναμία της νά ἐνταχθῇ πλέον στήν Εὐρωπαϊκή Ἓνωση. Δέν μπορεῖ ἡ Τουρκία νά συμβαδίσῃ μέ τόν σύγχρονο πολιτισμένο καί δημοκρατικό κόσμο. Οὐδείς δύναται νά συζητήσῃ, ἒχοντας ἀπέναντί του τόν φανατισμό, τήν ἒπαρση, τήν ἀσέβεια καί τήν ἀλαζονεία.

          2. Οἱ «μεγάλοι» καί «ἰσχυροί» τῆς γῆς οὐδέποτε  ἠθέλησαν, σοβαρά,  νά ἀντιμετωπίσουν τήν κατάσταση μέ τήν Τουρκία καί νά ἐμποδίσουν τίς ἀπροκάλυπτα προσβλητικές κινήσεις της, ἒναντι αὐτῆς ταύτης τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τοῦ σεβασμοῦ τῶν διεθνῶν συνθηκῶν καί τῶν πολιτιστικῶν ἀξιῶν καί ἀρχῶν πού σεβάστηκαν οἱ αἰῶνες.

          Οἱ «ἰσχυροί» δέν ἐνδιαφέρονται πλέον γιά τά ἀπαραμίλλου κάλλους μνημεῖα τά ὁποῖα ὓψωσε ἡ Ὀρθοδοξία καί ὁ Ἑλληνισμός. Μειονεκτοῦν ἀπ’ ὃτι φαίνεται ἒναντι τῆς πολιτιστικῆς προσφορᾶς τῶν προγόνων μας. Ἐλέγχονται διότι οὐδέποτε ἠδυνήθησαν νά δημιουργήσουν ἒργα τέχνης ἰσάξια τῶν μνημείων τῆς Ὀρθοδόξου πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς καί ἐκφράζουν, δυστυχῶς, εὐκαίρως ἀκαίρως τήν ἀδιαφορία τος καί τήν ἀποστροφή τους σέ οἱοδήποτε ὀρθόδοξο ἒργο πολιτιστικῆς παγκοσμίου ἀξίας, ὃπως εἶναι ἡ Ἁγια Σοφιά καί ἡ Μονή τῆς Χώρας, μέ τά περίφημα ψηφίδωτά τους. Ἡ ὃποια φωνή «διαμαρτυρία τους» εἶναι προσκλητικά ἰσχνή καί ἀδύναμη. Ἂς ἀναλάβουν τίς εὐθύνες τους προτοῦ νά εἶναι ἀργά.

          3.  Ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση κατεδίκασε καί πάλι τίς προκλητικές καί βέβηλες κινήσεις τῆς Τουρκίας ἀπέναντι στά ἀπαραμίλλου πνευματικοῦ κάλλους καί ἀσυγκρίτου τέχνης ἱστορικά, θρησκευτικά ὀρθόδοξα  μνημεῖα, τά ὁποῖα μετέτρεψε μέ περισσή ἀναίδεια σέ τζαμιά, ἐνῶ χιλιάδες εἶναι τά τζαμιά στήν Κωνσταντινούπολη. Ἡ χώρα μας γνωρίζει ὃτι ἀνέκαθεν ἀγωνίζεται μόνη της, ἐγκαταλελειμμένη ἀπό τούς δῆθεν φίλους της γιά νά κρατηθῇ ζωντανή καί ἀκμαία σέ πεῖσμα τῶν προαινίων ἐχθρῶν της καί τῶν συγχρόνων «φίλων» της. Καί ἀντέχει καί θά ἀντέξῃ ἓως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, γιατί  ἡ δύναμή της δέν εἶναι κοσμική, ἀλλά οὐράνια καί ἡ ψυχή της εἶναι ξεχωριστή, ὃπως διαχρονικά εἶναι διαπιστωμένο καί μέ θυσίες ἐπιβεβαιωμένο. Παρά τά ὃποια λάθη μας...

          4.Ὁ νοῦς μας καί ἡ καρδιά μας οὐδέποτε ἀπέστησαν ἀπό τά ἁγιασμένα χώματα τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, ὃπου ἀκοίμητο καίει τό καντήλι τῆς Ὀρθοδοξίας καί φυλάσσονται τά ἱερά καί τά ὃσια τοῦ Γένους μας, μέ πρῶτον τόν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο καί τούς περί Αὐτόν ὀλίγους, ἀλλά πολλούς καί μεγάλους. Ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή μας καί τό βαθύ μας σέβας, ταπεινά τούς συνοδεύουν.

          5. Πολλοί ἐπίστευσαν ὃτι οὐδείς πλέον δύναται νά ἐμποδίσῃ τόν Ἐρντογάν νά σταματήσῃ τό βαρβαρικό καί βορβορῶδες ἒργο του καί τήν προκλητική ἒναντι ὃλου τοῦ πολιτισμένου κόσμου καί ἰδιαιτέρως τῆς Πατρίδος μας, συμπεριφορά του. Καί ὃμως ὑπάρχει Κάποιος πού μπορεῖ νά ἀνακόψῃ αὐτή τήν λυσσαλέα καί μανιακή πορεία καί συμπεριφορά τοῦ Ἐρντογάν ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς παγκοσμίου πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς. Εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ Ἀληθινός Θεός καί ἡ Παναγία Μητέρα Του, ἡ προστάτις τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν καί Ὑπέρμαχος Στρατηγός τοῦ Γένους μας.

          Ἐμεῖς ἂς ἀτενίσωμε στόν οὐρανό καί προσευχαῖς καί δεήσεσι τόν Θεόν σφεδονίσωμεν, ὡς θά ἒλεγε χαρακτηριστικά ὁ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.

          Θερμά ἂς δεηθῶμεν νά κατατροπώσῃ Κύριος ὁ Θεός τήν δαιμονική μανία τοῦ δυσωνύμου καί ὑπερφιάλου ἂρχοντος.

Ἐκ βάθους ψυχῆς ἂς παρακαλέσωμε νά φωτίσῃ τούς ἐσκοτισμένους νόες τῶν «ἰσχυρῶν» τῆς γῆς, ὣστε νά κατανοήσουν τόν κίνδυνο πού διατρέχουν τά ἀνεπανάληπτα μνημεῖα πού σεβάστηκαν οἱ αἰῶνες, ἀλλά καί τόν μέγιστο κίνδυνο πού διατρέχει ἡ ἀνθρωπότης ἐξ΄ αἰτίας μιᾶς τέτοιας ἀναιδοῦς συμπεριφορᾶς.

          Μετά δακρύων ἂς ἱκετεύσωμε νά δίδῃ ὁ Θεός διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τήν δύναμη στούς ἰδικούς μας Ἂρχοντες νά κατανοοῦν εἰς βάθος τά θέματα καί νά λαμβάνουν τίς ἀπαιτούμενες ἀποφάσεις μέ αὐτοθυσιαστικό φρόνημα γιά τό καλό τοῦ τόπου μας, λαμβάνοντας ὑπ’ ὂψιν τίς πνευματικές μας ρίζες καί τήν πνευματική μας κληρονομιά, ἀλλά καί τά αἳματα πού χύθηκαν ἐπί τόσους αἰῶνες ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος.

          Ἐνώπιον τῆς Παναγίας μας, γόνυ ψυχῆς καί σώματος ἂς κλίνωμε, ἳνα διά πρεσβειῶν Της διατηρῆται ἀκμαῖο τό φρόνημα τῶν Ἑλλήνων καί ἳνα εὑρισκώμεθα εἰς ἑτοιμότητα, ὣστε ἐάν χρειασθῇ νά πράξωμε τά δέοντα γιά τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας καί τήν Πατρίδα μας.

          Τέλος, εἶναι καιρός νά ἀνασύρωμε στήν ἐπιφάνεια καί νά ἐπαναφέρωμε στή μνήμη μας καί στήν καθημερινότητα ὃ,τι εἲχαμε ἐπί δεκαετίες ἀφήσει στό περιθώριο, τήν ἱστορία μας δηλαδή, τούς ἀγῶνες μας γιά τήν πίστη καί τήν ἐλευθερία μας καί τήν Ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας. Ἀρκετά ἀδικήσαμε τούς πατέρες μας καί τόν τόπο μας μέ τήν γλυκανάλατη καί ἑνίοτε προσβλητική, γιά τά ἱερά καί τά ὃσιά μας, στάση μας.

          Ἀξίζει νά ἀγωνιστοῦμε καί νά ἀγωνιζώμεθα γιά τήν πίστη μας καί τήν Πατρίδα μας, γιά τόν αἱματοβαμμένο τόπο μας, γιά τά παιδιά μας, γιά τόν κόσμον ὃλο.

          Ὃσο γιά τήν ἒκβαση τῶν γεγονότων...Ὁ Θεός γνωρίζει τό γιατί... τό πῶς...καί τό πότε. Ἐκεῖνος, ὡς παντοδύναμος Δεσπότης καί δύναται καί θέλει... Θά ἒλθῃ ἡ ὣρα... Ἲσως  ἀργεῖ  διά τάς ἁμαρτίας μας.

Ενοριακό Έντυπο Αυγούστου 2020

ΙΕΡΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ.